Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού παρουσιάζει τη θεατρική περίοδο 2025-2026 την παράσταση «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια. Το έργο ακολουθεί με δραματικό αλλά και χιουμοριστικό τρόπο την πορεία της ελληνικής ιστορίας από την Αρχαιότητα έως και τον Εμφύλιο. Τα τραγούδια, σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, που ερμηνεύει ζωντανή ορχήστρα επί σκηνής εναλλάσσονται με την αφήγηση και συνθέτουν ένα έργο γεμάτο συγκίνηση και ιστορικές αναφορές.

Το «Μεγάλο μας Τσίρκο» είναι ένα υπέροχο λαϊκό θεατρικό πανηγύρι, που κλείνει μέσα του όλη τη χαρά, το πάθος και τον πόνο της Ρωμιοσύνης. Ο σπουδαίος συγγραφέας, Ιάκωβος Καμπανέλλης, λέει ότι η ιδέα για το έργο βασίζεται στο ότι η χώρα μας, σε όλες τις εποχές, μοιάζει με τον Κρόνο, που τρώει τα παιδιά του. Χθες, σήμερα και ίσως και αύριο. Άλλοτε σατιρικό σχόλιο και άλλοτε κραυγή, δραματική, το έργο αγκαλιάζει όλη την ιστορία του τόπου μας.

Ο Πέτρος Ζούλιας αναφέρει χαρακτηριστικά: «Σαν άλλος Αριστοφάνης, που δεν αγνοεί τον Μπρεχτ, ο Καμπανέλλης γεννά θέατρο εν θεάτρω. Με άψογη μαστοριά ξύνει παλιές εθνικές πληγές, όνειρα, προδοσίες. Η μουσική του μεγάλου μας, Σταύρου Ξαρχάκου, και τα τραγούδια, απογειώνουν τη σκηνική αφήγηση με τρόπο μοναδικό. Το δάκρυ διαδέχεται το γέλιο δημιουργώντας  στους θεατές όλα τα δυνατά συναισθήματα».

Ένα έργο-σταθμός για το ελληνικό θέατρο, που μέσα από την κωμωδία, το τραγούδι και τον χορό μετατρέπει τη σκηνή σε καθρέφτη της συλλογικής μας μνήμης. Πρωτοποριακό στη σύλληψη και τολμηρό στην υλοποίησή του, το έργο διατρέχει τη νεότερη ελληνική ιστορία. Μια παράσταση στημένη με τη λογική της ίδιας της ζωής, με συγκρούσεις και ανατροπές, συγκίνηση και σάτιρα, σκληρότητα και ελπίδα. Σήμερα, το έργο αποκτά νέα δύναμη και φωνή. Μιλά στο σήμερα με τα λόγια του χθες. Μιλά για το ποιοι ήμασταν, ποιοι είμαστε και, ίσως, ποιοι θα μπορούσαμε να γίνουμε. Μια πρόσκληση για να ξαναδούμε την ιστορία μας  και τον εαυτό μας, όχι ως μια απλή αναβίωση, αλλά ως μια επίκαιρη θεατρική πράξη μνήμης και συνείδησης.

Το ΄Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού ανεβάζει μια υπερπαραγωγή, με πολυπληθή θίασο και ζωντανή ορχήστρα τιμώντας, για άλλη μια φορά, το ελληνικό έργο και τη διαχρονική του αξία.