Έργο γραμμένο το 1757, Ο ιμπρεσάριος από τη Σμύρνη καταδεικνύει με γκολντονική ευφυΐα ότι ποτέ δεν θα μας λείψει το υλικό για μια σπαρταριστή κωμωδία θεατρικών ηθών! Ο πλούσιος έμπορος Αλή σκοπεύει να συστήσει την τέχνη της όπερας στη Σμύρνη και απευθύνεται σε δύο ατζέντηδες, προκειμένου να τον βοηθήσουν να οργανώσει τον θίασό του. Ο ίδιος, εξάλλου, έλκεται από τρεις σοπράνο, αλλά οι διαρκείς αψιμαχίες τους για το ποια θα είναι η πριμαντόνα του θιάσου και οι αλλοπρόσαλλες απαιτήσεις όλων των εμπλεκομένων, τον κάνουν να ξανασκεφτεί την απόφασή του.

Η απλή αυτή υπόθεση τραβάει με τόλμη την κουίντα των παρασκηνίων και μας επιτρέπει να ρίξουμε μια ματιά στα ματαιόδοξα φερσίματα των καλλιτεχνών, τα αλαζονικά ξεσπάσματά τους αλλά και στον ευάλωτο ρομαντισμό τους και την υπόσχεση μυθολογίας που τους κατατρύχει. Ακριβώς αυτή η διαρκής ιλιγγιώδης (αμφι)ταλάντευση από το μεγαλείο στη μικρότητα και πίσω, ωθεί τον Βασίλη Παπαβασιλείου να επιστρέψει στον μέγα αναθεωρητή της ιταλικής κωμωδίας και να καταθέσει τη δική του πρόταση για το θεατρικό συνεταιρίζεσθαι.